Nie jestem matką idealną, nie sadzę w ogródku warzyw, a potem nie przecieram przez siteczko zupy krem. Mimo szczerych chęci, jakoś mi nie po drodze. Nie mam ogromnego ogródka, daru do roślin (o czym już wiesz) i generalnie czasu. Wystarcza mi go jedynie na kupienie warzyw na targu i to nie zawsze. Staram się gotować w domu, moje dzieci uwielbiają brokuły i fasolkę szparagową. Ba! Starsza kocha brukselkę. Nie wiem skąd ten pomysł, bo dla mnie to okropność, ale szanuję. Z gustami się podobno nie dyskutuje.

Widzisz różnicę między Twoim ojcem, a ojcem Twoich dzieci? Czy czytał Ci książki, brał zwolnienie gdy byłaś chora? Jak spędzaliście wolny czas? Pamiętasz kto odprowadzał Cię do przedszkola, chodził na wywiadówki szkolne i gotował w niedzielę rosół? Ja mam w głowie mamę. To ona była od przytulania, ojciec kojarzył się z surowym wychowaniem. Pamiętam też wielu ojców swoich znajomych i podział w domu był mniej więcej taki sam. Jak jest teraz, czy coś się zmieniło?

Kocham słońce i to cudowne uczucie ciepła, dzięki padającym na ciało promieniom słonecznym. Mam ciemną karnację i bardzo szybko się opalam, dlatego wystarczy mi tylko chwila na słońcu, by móc cieszyć się piękną opalenizną. Słońce lubi moje ciało i nie zdarzają mi raczej poparzenia słoneczne, ale mimo to staram się mieć pod kontrolą kąpiele słoneczne. Dlaczego Ty też powinnaś kontrolować ekspozycję ciała na słońce?

Uwielbiam owoce morza, mogłabym je jeść codziennie! Przygotowuję je w domu, namiętnie też odwiedzam lokale, których specjalnością są własnie owoce morza. L'Arc Varsovie to knajpa w sercu Starego Mokotowa. Moim zdaniem to jedno z najlepszych miejsc na warszawskiej mapie kulinarnej.

Nie oceniaj, nie śmiej się i nie wytykaj wad dziecka innej matki. Twoje dzieci uczą się od Ciebie. Nie rób też przykrości innej matce z powodu odmienności jej dziecka. Nie chcesz przecież, żeby ktoś skrzywdził Twoje, prawda?

Podobno wiek nie ma znaczenia, a człowiek ma tyle lat, na ile się czuje. Możliwe, że coś w tym jest, bo wiele rzeczy zależy od tego jakie mamy nastawienie. Niestety, prawda jest taka, że czas płynie i nie pyta nas o zdanie, gdy mijają kolejne dni i lata. Może w Twojej głowie wciąż jesteś tą szaloną nastolatką, która wymyka się nocą na imprezę, tańczy na szkolnej dyskotece i czeka na pytanie: "czy chcesz ze mną chodzić". Ale wiesz? To już minęło.