No właśnie, skąd brać pozytywną energię? Wciąż słyszę to pytanie i wiesz co? Odpowiedź jest bardzo prosta. Trzeba zacząć podchodzić do życia trochę mniej serio. Dać sobie trochę luzu, odpuścić. Nie, nie namawiam Cię do porzucenia domowego ogniska, zaniedbania obowiązków i wyjazdu na koniec świata. Chociaż jakiś weekend z dala od rodziny i problemów dnia codziennego byłby wskazany. Jak zatem znaleźć w sobie ten cudowny luz?

Nieprawdą jest fakt, że każda dziecięca choroba, poza katarem, potrzebuje antybiotyku. Mówiąc wprost - to mit! Antybiotyk jest niezbędny, gdy mamy do czynienia z bakteriami, a te nie zawsze są odpowiedzialne za chorobę dziecka. Jeśli pediatra przepisuje antybiotyk za każdym razem, nie robi też badań potwierdzających obecność bakterii i jest to jedyna metoda leczenia - zastanów się nad konsultacją u innego lekarza. A może to lekarz jest ostrożny, a Ty domagasz się antybiotyku? Tak, czy siak - warto wiedzieć czym różni się infekcja wirusowa od bakteryjnej i kiedy faktycznie antybiotyk będzie niezbędny?

Nie jestem najlepszą matką świata, nie kupuję moim dziewczynom wielu zabawek tak bez okazji. Owszem, mogą czasami liczyć na jakąś mikro rzecz, ale wychodzę z założenia, że w dzisiejszym świecie wszystko dostępne jest na wyciągnięcie dłoni. Zazwyczaj dostają to, czego chcą i po krótkiej chwili zapominają, że była to "najfajniejsza zabawka, którą musiały mieć". Chcę nauczyć swoje córki, że nie wszystko w życiu przychodzi łatwo. Że trzeba szanować to, co się ma i umieć docenić chwile spędzone z najbliższymi, bo one są ważniejsze niż wszystkie zabawki świata!

Kobiety uwielbiają drogie kosmetyki. Są luksusowe, pięknie pachną i podobno działają najlepiej. Ale czy oby na pewno? Są takie składniki i formuły, które muszą dużo kosztować, żeby faktycznie działały. Istnieją jednak rozwiązania, których efekt jest taki sam lub nawet lepszy, a kupisz je w aptece lub drogerii. Wychodzę z założenia, że jeśli coś działa tak samo, to nie ma sensu przepłacać. No chyba, że psychicznie poczujemy się lepiej, jeśli od czasu do czasu kupimy sobie coś drogiego.

Wkurza mnie sztuczny uśmiech przyklejony do twarzy, bo to nie jest już radość i szczęście, to tylko skurcz mięśni. Tak jak wytresowana małpka w cyrku, ktoś gra rolę, która wydaje mu się słuszna, by osiągnąć swój cel. Może jestem naiwna, ale wierzę, że dobro wraca, a źli ludzie w końcu dostają za swoje.

Mam wrażenie, że wraz z końcem wakacji, odchodzi chęć do życia. Pierwsze tygodnie września udaje mi się jakoś przetrwać, a potem jest tylko gorzej. Znikają ciepłe promienie słońca, a ich miejsce zastępują chmury, deszcz i wszechogarniająca wilgoć. Podobny stan mam wtedy w głowie. Pewnego dnia wstaję z łóżka i bach! Tak po prostu, bez pytania, przychodzi jesienna depresja. Znasz to uczucie? Uczucie jesiennego smutku?